เนื้อหา
นักเคมีทำกระบวนการที่เรียกว่าการไตเตรทเพื่อกำหนดความเข้มข้นของตัวถูกละลายในสารละลาย คลอไรด์ไอออนเป็นผลมาจากการละลายเกลือธรรมดาในน้ำ ซิลเวอร์ไนเตรตมักใช้เป็นสารไตเตรทสำหรับหาค่าความเข้มข้นของโซเดียมคลอไรด์ที่ไม่ทราบค่า ไอออนเงินและคลอไรด์ทำปฏิกิริยาในอัตราส่วน 1 ต่อ 1 กราม (จากสมการทางเคมีในการอ้างอิง 1) ซึ่งทำให้การคำนวณที่เกี่ยวข้องในการไตเตรทโดยเฉพาะนี้ค่อนข้างง่าย
ใช้ยอดคงเหลือของคุณเพื่อวัดค่าซิลเวอร์ไนเตรทของแข็ง 2.55 กรัม เพิ่มปริมาณนี้ลงในบีกเกอร์ 500 มล. ของคุณและเติมน้ำจนกว่าบีกเกอร์จะเต็มไปด้วยเครื่องหมาย 300 มล. ผัดสารละลายจนกระทั่งซิลเวอร์ไนเตรทละลายหมด สิ่งนี้จะสร้างสารละลายซิลเวอร์ไนเตรท 0.05 Molar (M)
โหลดบิวเรตไตเตรทของคุณด้วยซิลเวอร์ไนเตรท 0.05
เพิ่มสารละลายคลอไรด์ที่คุณไม่รู้จัก 30 มล. ลงในบีกเกอร์ 100 มล. เพิ่มสารละลายตัวบ่งชี้ 3 หยดลงในบีกเกอร์จากนั้นวางไว้ใต้บิวเรต
ปล่อยซิลเวอร์ไนเตรทที่ไหลช้าจากบิวเรตต์ลงในบีกเกอร์โดยหมุนสารละลายคลอไรด์ตลอดเวลา หยุดการเพิ่มซิลเวอร์ไนเตรททันทีเมื่อสีพีชโปร่งใสปรากฏขึ้นในสารละลายคลอไรด์และไม่หายไป การเปลี่ยนสีนี้บ่งชี้ว่าวิธีการแก้ปัญหาได้ถึงจุดสมดุลที่ปริมาณของไอออนเงินเท่ากับปริมาณคลอไรด์ไอออน
คูณโมลาริตีของซิลเวอร์ไนเตรทด้วยจำนวนลิตรที่ใช้เพื่อให้ได้สีพีชในสารละลายคลอไรด์ ตัวอย่างเช่นสมมติว่าบิวเรตระบุว่าคุณใช้ซิลเวอร์ไนเตรท 15 มล. เพื่อไปยังจุดสมดุล การคำนวณจะมีลักษณะดังนี้:
โมลของซิลเวอร์ไนเตรทที่ใช้ = 0.05 โมล / L x 0.015 L = 0.00075 โมล
เนื่องจากไอออนเงินและคลอไรด์ทำปฏิกิริยาในอัตราส่วน 1 ต่อ 1 นี่แสดงให้เห็นว่ามีคลอไรด์ 0.00075 โมลในสารละลาย
คำนวณความเข้มข้นโมลของสารละลายคลอไรด์โดยหารจำนวนโมลที่มีอยู่โดยปริมาตรของสารละลายเป็นลิตร
ความเข้มข้นของสารละลายคลอไรด์ = 0.00075 โมล / 0.03 L = 0.025 M
ในตัวอย่างนี้สารละลายคลอไรด์ที่ไม่รู้จักมีความเข้มข้นโมลเท่ากับ 0.025 เมตร